Η ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ ΤΟΥ ΟΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ – Εκπαιδευτικές θεωρήσεις και οι χωρικές προεκτάσεις τους.
ΕΛΕΝΗ ΦΛΟΥΡΗ
2012 | Τμήμα Αρχιτεκτονικής Πανεπιστήμιο Frederick
Ερευνητική Εργασία | Επιβλέπων: Χάρης Χριστοδούλου
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η παρούσα εργασία αφορά την μελέτη της αρχιτεκτονικής παραμέτρου του ορίου σε συνάρτηση με τον ρόλο που διαδραματίζει στην αρχιτεκτονική της προσχολικής ηλικίας και κατ’ επέκταση στη διαμόρφωση των εκπαιδευτικών πρακτικών που δύναται να λαμβάνουν χώρα σε αυτούς. Το θέμα προσεγγίζεται μέσα από την αναγνώριση της σημασίας του χώρου ως πεδίο εκπαίδευσης και πηγή ερεθισμάτων ως προς την ανάπτυξη και διαμόρφωση ταυτότητας του υποκειμένου, σε γνωστικό, συναισθηματικό και κοινωνικό επίπεδο. Στη συνέχεια, αναλύονται σημαντικά ορόσημα στην εξέλιξη των εκπαιδευτικών θεωριών, υπό το πρίσμα της διαμόρφωσης των κοινωνικών και χωρικών ορίων που τις χαρακτηρίζουν, καταλήγοντας στην αποκλειστική αναζήτηση και ανάλυση της θεματικής του ορίου, ως προς τέσσερις διακριτούς τομείς. Στην μικροκλίμακα, εξετάζεται το θέμα του προσωπικού χώρου, σε μεγαλύτερη κλίμακα μελετούνται τα όρια μεταξύ των επιμέρους χώρων του προσχολικού κτηρίου, αλλά και τα όρια του εσωτερικού με τον υπαίθριο χώρο και τέλος, στην μακροκλίμακα, αναζητούνται οι παράμετροι του ορίου ανάμεσα στον προσχολικό χώρο και το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον του. Η εργασία καταλήγει με την εξαγωγή συμπερασμάτων, τα οποία ανάγονται στο ότι είναι απαραίτητος ο επαναπροσδιορισμός και η ρευστοποίηση των σκληρών και περιοριστικών ορίων, κάθε μορφής, με στόχο τον εκσυγχρονισμό των εκπαιδευτικών χώρων.
ABSTRACT
This dissertation discusses the role that boundaries have on the architecture of early childhood education buildings and therefore on shaping the educational practices that might take place in them. The subject is approached through the recognition of the importance of space as an educational source of stimuli, in order to develop and to form personal identity on a cognitive, emotional and social basis. Following that, important milestones of educational theories are analyzed, under the scope of the different social and spacial boundaries that characterise them, focusing on four distinguishable levels of boundaries. On a microscale, the matter of personal space is discussed. On a larger scale, the project looks at the boundaries between the different indoor spaces of preschool educational buildings, as well as the relationship between indoor and outdoor spaces. On a macroscale, the focus is on the boundaries between the preschool area and the rest of the social and spacial environment. Finally, the dissertation concludes by discussing that liquidation of strict and limiting boundaries is essential in order to modernize educational spaces.