NICOSIA TOWER – AΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΙΕΡΕΙΔΗΣ ΚΑΙ ΜΙΧΑΗΛ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ (ΙΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ)
Βασίλης Ιερειδης, Αιμίλιος Μιχαήλ
2012 | Υλοποιημένο | 2040 τ.μ.
Λευκωσία
Από την δεκαετία του 30’, η αρχιτεκτονική παραγωγή στο νησί, ήδη παρακολουθεί δειλά τις εξελίξεις του διεθνούς σκηνικού. Ωστόσο το θεωρητικό μανιφέστο του international style και οι δυνατότητες του νέου υλικού βρίσκουν εφαρμογή στο τέλος της δεκαετίας του 50’. Μεταξύ των σημαντικότερων έργων της περιόδου βρίσκεται το κτήριο «Αλέξανδρου Δημήτριου» στη λεωφόρο Σαλαμίνος, Λευκωσία [μελέτη 1957, κατασκευή 1959], έργο του Νεοπτόλεμου Μιχαηλίδη(1920-1993), ενός από τους σημαντικότερους εκπρόσωπους της σύγχρονης αρχιτεκτονικής σκέψης στο νησί.
Πρόκειται για μικτό κτήριο εμπορικής και οικιστικής χρήσης με το ισόγειο και το μεσοπάτωμα να στεγάζουν χρήσεις έκθεσης και γραφείων. Οι επτά όροφοι αποτελούνται από κατοικίες ενώ ο όγδοος είναι καλυμμένη ταράτσα που μορφολογικά ελαφρύνει το κτίριο. Κατασκευαστικά αποτελείται από πλαίσια οπλισμένου σκυροδέματος, έξι σε κάθε όροφο, και τα οποία είναι εμφανή στις δύο στενές όψεις του κτιρίου. Ιδιαίτερη πρόνοια λαμβάνετε ως προς τη χρήση παθητικών συστημάτων βελτίωσης κλιματικών δεδομένων, φανερώνοντας την διάθεση του αρχιτέκτονα για δημιουργία μιας τοπικά προσανατολισμένης και κλιματικά ορθολογικής, σύγχρονης αρχιτεκτονικής.
Στην πρόταση συντήρησης και αποκατάστασης, οι όροφοι των κατοικιών αποκαθίστανται ως χρήση, ανταποκρινόμενοι στις σύγχρονες ανάγκες και χωρίς να αλλοιώνεται ο αρχικός χαρακτήρας και το ακριβές περίγραμμα του κτιρίου. Οι τρεις κατοικίες που βρίσκονται σε κάθε όροφο ενοποιούνται σε μία. Η προτεινόμενη οργάνωση της κάτοψης, υπόκειται αυστηρά στις δεσμεύσεις του κατασκευαστικού καννάβου των πλαισίων και αναδιοργανώνεται με τρόπο που δεν αντιβαίνει στην συνθετική λογική και βιοκλιματική προσέγγιση του αρχικού σχεδιασμού.
Στην καλυμμένη ταράτσα του 8ου ορόφου προστίθεται μία ακόμα κατοικία, η οποία προβλεπόταν από τον αρχικό σχεδιασμό. Επιλέγεται ο περιορισμός του περιγράμματος πίσω από τα στοιχεία του φέροντος οργανισμού, μια ενδεδειγμένη λύση, δεδομένης της εγκαθίδρυσης στη συλλογική μνήμη του 8ου ορόφου ως κενού.
Το ισόγειο κατάστημα αποκαθίσταται στην αρχική του μορφή. Στο ημιυπόγειο προτείνεται η λειτουργία χώρου αναψυχής και αναμένεται να αποτελέσει χώρο εκτόνωσης των κατοίκων και επισκεπτών του κτηρίου αλλά και να τονώσει τον εμπορικό χαρακτήρα της περιοχής. Στον υπόγειο χώρο τοποθετούνται αποθηκευτικοί χώροι και προβλέπονται ικανές προσβάσεις με τρόπο που να μην επηρεάζεται ο αρχικός σχεδιασμός. Ο περιβάλλων χώρος αποκαθίσταται και προτείνεται η σαφής οργάνωσης των, μέχρι σήμερα, άτυπων διελεύσεων πεζών και οχημάτων. Εγκαθίστανται σύγχρονα συστήματα στάθμευσης οχημάτων.
Οι εκλεπτυσμένες όψεις του κτιρίου δέχονται ελάχιστες επεμβάσεις οι οποίες προκύπτουν ως απαιτήσεις της σύγχρονης αντίληψης που επιβάλει την εξασφάλιση θεάς προς την εντός των τειχών πόλη της Λευκωσίας. Προτείνεται αύξηση των ανοιγμάτων, σύμφωνα με τον κάνναβο των υφισταμένων φεγγιτών και παραθύρων και με τρόπο ώστε τα νέα στοιχεία να εντάσσονται και παράλληλα να διακρίνονται από τα υπάρχοντα.