Habitation Islands
Elena Kapakiotou, Lara-Anna Scharf, Styliana Charitou
2015 | University of Patras
Architectural Design VII | Supervisor: Yannis Aesopos
Νησίδες Κατοίκησης
Έλενα Καπακιώτου, Λάρα-Άννα Σιάρφ, Στυλιάνα Χαρίτου
2015 | Πανεπιστήμιο Πάτρας
Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός VII | Επιβλέπων: Γιάννης Αίσωπος
The situation nowadays in Greece, and a big part of the world, is defined by the economic crisis, which results to citizen’s low income, austerity measures, disposals of properties, homeless people – a social crisis. The area of Eleonas in Athens, an ancient olive tree grove, nowadays suffers of deindustrialization, ecological destruction and forms a void in the urban tissue of Athens.
This project aims to react to this situation and rehabilitate the area of Eleonas by introducing dynamic spaces, habitation islands, as punctual interventions, which through a chain reaction will start to transform urban voids to areas with regular operation.
This habitation islands investigate the lifestyle and forms of habitation during the crisis period and are designed as introverted fortresses, which with time, can be included in the urban tissue, and promote collective housing, ecological issues, and the history of the area as an olive tree grove.
The collective housing includes individual and private rooms, but also shared spaces, as by saving building surface, the price is reduced and extra facilities and luxury are gained.
Η κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα, όπως και σε μεγάλο μέρος του πλανήτη, ορίζεται από την οικονομική κρίση, η οποία οδήγησε σε χαμηλά εισοδήματα των πολιτών, μέτρα λιτότητας, πωλήσεις ακινήτων, άστεγο πληθυσμό – μια κοινωνική κρίση.
Η περιοχή του Ελαιώνα στην Αθήνα, υποφέρει σήμερα από αποβιομηχανοποίηση, οικολογική καταστροφή και αποτελεί ένα αστικό κενό. Η πρόταση αυτή στοχεύει να αντιδράσει σε αυτή την κατάσταση και να αποκαταστήσει την περιοχή του Ελαιώνα με την εισαγωγή δυναμικών χώρων, νησίδων κατοίκησης, ως σημειακές επεμβάσεις, οι οποίες μέσα από μια αλυσιδωτή αντίδραση θα αρχίσουν να μετατρέπουν αστικά κενά σε περιοχές με εύρυθμη λειτουργία.
Οι νησίδες κατοίκησης διερευνούν τον τρόπο ζωής και τις μορφές κατοίκησης κατά την περίοδο της κρίσης, έχουν σχεδιαστεί ως εσωστρεφής φρούρια, τα οποία με το χρόνο θα είναι δυνατό να συμπεριληφθούν στον αστικό ιστό, προωθούν τη συλλογική κατοίκηση, οικολογικά ζητήματα, και την ιστορία της περιοχής ως αρχαίο ελαιώνα. Οι συλλογικές κατοικίες περιλαμβάνουν ατομικούς – ιδιωτικούς χώρους, αλλά και κοινόχρηστους, εφόσον μέσω της εξοικονόμησης της επιφάνειας του κτιρίου, η τιμή μειώνεται και οι επιπλέον παροχές και η πολυτέλεια αυξάνονται.