ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΕΚΒΟΛΗΣ ΟΜΒΡΙΩΝ ΟΧΕΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΑΚΟΣ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΒΕΡΚΙ
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΔΑΝΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΕΒΙΝΑ ΦΛΩΡΙΔΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ
Μαργαρίτα Δανού, Σεβίνα Φλωρίδου
2012 | Υλοποιημένο
Βερκί, Λάρνακα
Η Διαμόρφωση Εκβολής Όμβριων Οχετού και ο Παραλιακός Πεζόδρομος στην Τοποθεσία Βερκί αποτελεί μεταγενέστερη επέκταση του Παραλιακού Πεζόδρομου Βορόκλινης. Παλιές μνήμες αναφέρουν την τοποθεσία αυτή ως λίμνη ‘Παραγάθκαινα’ η οποία όμως δεν αποτελεί πια φυσικό τοπίο. Έχει δεχθεί τουριστική και οικιστική ανάπτυξη και οι πλαγιές του χειμάρρου έχουν ανυψωθεί. Η θάλασσα ακουμπά την λεκάνη από τα νότια ενώ από τα βόρεια, μεγάλο μέρος το χειμάρρου έχει εγκιβωτιστεί σε υπόγειο οχετό ο οποίος επεκτείνεται στα χωριά Βορόκλινη και Πύλα, συλλέγοντας όμβρια της ενδοχώρας τα οποία διοχετεύει προς τη θάλασσα. Συχνά η μπαζωμένη κοίτη δημιουργούσε πλημμύρες στην ενδοχώρα ενώ στην ακτογραμμή υπήρχε δυσοσμία από τα σταλωμένα νερά.
Το πρόγραμμα του Εργοδότη ζητούσε όπως ο παραθαλάσσιος χώρος απόληξης του χειμάρρου διαμορφωθεί ως αντιπλημμυρική λεκάνη συλλογής όμβριων από την ενδοχώρα και ως σημείο εκτόνωσης της θάλασσας, προστατεύοντας τις εφαπτόμενες ακτές από διάβρωση. Το ζητούμενο της παρέμβασης ήταν όπως αυτή επιτρέπει στο νερό να ρέει από την ενδοχώρα προς τη θάλασσα ήπια και δυναμικά, χωρίς παρεμβολές.
Τα φυσικά χαρακτηριστικά του τοπίου αλλά και οι μετέπειτα επεμβάσεις λειτούργησαν ως συστατικά στη σύνθεση της πρότασης μας. Ο υφιστάμενος παραλιακός πεζόδρομος, κατασκευασμένος σε πασσαλώσεις επεκτείνεται κατά μήκος της παραλίας και στη συνέχεια ως κάθετη πρόσβαση προς την ενδοχώρα, όπου προσαρμόζεται στις επί τόπου συνθήκες και υψόμετρα. Σε αυτόν ακουμπά η ξύλινη γέφυρα που διασχίζει την αντιπλημμυρική λεκάνη και που στα δύο της άκρα μετατρέπεται σε κεκλιμένα δάπεδα προς την παραλία. Η λεκάνη του χειμάρρου αποκαταστάθηκε στις φυσικές της κλίσεις, χαμηλότερα της θάλασσας και με ανάποδη ροή. Ένα πέτρινο φυσικό φίλτρο με κροκάλες ποταμού δημιουργείται εντός της κοίτης ενώ το βαθμιδωτό ανατολικό τοίχωμα από κροκάλες σε συρματοκιβώτια, ως συνέχεια του φίλτρου, αποτελεί στήριξη των τοιχωμάτων της λεκάνης. Καλαμιώνες στις κυκλικές λεκάνες ολοκληρώνουν τα συστατικά για την φυσική συντήρηση του περιβάλλοντος. Η χρήση κροκάλων ποταμού, λευκού βοτσαλωτού σκυροδέματος με εμφανές πετραδάκι θάλασσας καθώς και ξύλου, μέσα από τις λιτές και νοητές χαράξεις του έργου, συνδέονται αρχέγονα με το φυσικό τοπίο, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια συνέχεια στις υφιστάμενες φυσικές και ανθρωπογενείς παρεμβάσεις στο τοπίο.