The AsYouWish Game
Σάβια Παλατέ
2014 | Τμήμα Αρχιτεκτονικής Πανεπιστημίου Κύπρου
Διπλωματική Εργασία | Επιβλέποντες : Σωκράτης Στρατής, Νάντια Χαραλάμπους, Παναγιώτα Πύλα
The city looks like a table game where multiple interests come into conflict. The term of public or private does not exist. Every entity from the individual to the corporation, has their own self-edge. Consequently, each space has a specific publicness level according to the self-edges claiming it. The role of a public authority is crucial and needs immediate re-thinking for the common good of the society. Simultaneously, the architect’s role has to expand the limits of design by finding new ways and mechanisms to arm spaces to allow things to happen.
The main purpose of the project is to recombine the relationships existing in intermediate spaces at Ayios Andreas area in the centre of Nicosia. The project proposes several ‘space-invader’ interventions that operate the same way minorities and small group occupy and appropriate spaces. These interventions are applied on the edge, which is either a façade on abandoned industries or office buildings, a fence in between schools, or a wall in between housing. Their aim is to transform the boundary into a border, making the division line wider into an intermediate zone where possibilities can emerge. Each intervention gives a motive to the actors involved in order to make them accept the challenge of sharing. It is of their interest whether they will occupy the intervention or not. If none of the neighboring actors is willing to take a chance, then the intervention can still operate as a third element in space inviting other groups around the city.
*The project was selected and exhibited in Open Cities: The New Post-Industrial World Order International Conference, held by ACSA and the Architectural Institute of Korea, Seoul, South Korea, June 2014.
Η πόλη μοιάζει με ταμπλό παιχνιδιού πάνω στο οποίο ιδιωτικά και δημόσια συμφέροντα βρίσκοντε σε συνεχή σύγκρουση. Η αντίθεση μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου παύει να είναι ξεκάθαρη καθώς η κάθε οντότητα διαθέτει το δικό της προσωπικό όριο. Συνεπώς, ο κάθε χώρος χαρακτηρίζεται από επίπεδα δημοσιότητας σύμφωνα με το ποσοστό προσωπικών ορίων που το διεκδικούν. Ο ρόλος της δημόσιας αρχής σε μια τέτοια διεκδίκηση είναι καθοριστικός ώστε να διατηρήσει κοινούς χώρους, ανοικτούς για την πόλη. Παράλληλα, ο ρόλος του αρχιτέκτονα χρειάζεται να επαναπροσδιορίσει τα όρια του σχεδιασμού με την εύρεση μηχανισμών για το σχεδιασμό χώρων στους οποίους παρουσιάζοντε ευκαιρίες και δυνατότητες για την κοινωνία να τις εκμεταλλευτεί.
Ο κύριος σκοπός της μελέτης είναι να ανασχηματίσει τις σχέσεις σε ενδιάμεσους χώρους στην περιοχή Άγιου Αντρέα στο κέντρο της Λευκωσίας. Η μελέτη προτείνει παρεμβάσεις σαν «εισβολείς χώρου» που προσπαθούν να οικειοποιηθούν το χώρο ως αλληγορία των μειονοτήτων και άλλων ομάδων που δραστηριοποιούντε δυναμικά μέσα στην πόλη. Αυτές οι παρεμβάσεις δημιουργούντε πάνω στο όριο περιβαλλόντων και χώρων, όπως προσόψεις εγκαταλελειμμένων εργοστασίων, διαχωριστικοί τοίχοι πολυκατοικιών, και κιγκλιδώματα ανάμεσα σε σχολεία και άλλα δημόσια κτήρια. Ο σκοπός της κάθε παρέμβασης είναι να «ανοίξει» το κυρίαρχο κλειστό όριο μετατρέποντας την αυστηρή και ξεκάθαρη γραμμή σε μια ενδιάμεση ζώνη. Για να το πετύχει αυτό χρειάζεται να δώσει κίνητρο στους εμπλεκόμενους φορείς ώστε να αποδεκτούν την πρόκληση μοιράσματος. Ωστόσο, αν οι φορείς αποφύγουν ή αρνηθούν την πρόκληση, οι παρεμβάσεις έχουν τη δυνατότητα προσαρμογής και λειτουργίας σαν ανεξάρτητες οντότητες στο χώρο, πολλαπλασιάζοντας όμως με αυτό τον τρόπο τα όρια.
*Η μελέτη επιλέγηκε και παρουσιάστηκε στην έκθεση Open Cities: The New Post-Industrial World Order International Conference, του ACSA and the Architectural Institute of Korea, στη Σεούλ (Νότιος Κορέα, Ιούνιος 2014).
02: Η μελέτη αποσκοπεί στη μετατροπή του ενδιάμεσου χώρου σε ενεργή πλατφόρμα μοιράσματος. Αναπροσαρμόζει την εδαφοκυριαρχία και τις υφιστάμενες συνέργειες στον ενδιάμεσο χώρο ώστε να αποκλείονται λιγότερες ομάδες χρηστών.
03: Η πυκνότητα της κατοίκησης στην παλιά πόλη της Λευκωσίας καθιστά ενδιάμεσο χώρο τη μεσοτοιχία. Ωστόσο για λόγους ιδιωτικότητας, η παρέμβαση γίνεται ως επέκταση των γειτονικών μπαλκονιών αφήνοντας όμως ως ενδεχόμενο την προέκταση στο εσωτερικό της κατοικίας. Η παρέμβαση τείνει να αποτελέσει μια συνέχεια της καθημερινότητας των κατοίκων σε μια άμεση σχέση αναδιοργάνωσης της οικονομίας των νοικοκυριών μέσα από την προσθήκη χρήσης αστικών καλλιεργειών.
04: Η συγκεκριμένη παρέμβαση ασχολείται με ενδιάμεσους χώρους μικρής κλίμακας ανάμεσα σε πολυκατοικίες. Η παρέμβαση είναι ανάλογη των υφιστάμενων υποδομών τα οποία καλεί να μετατραπούν σε υποδοχές μετατροπής τόσο σε όρους μορφολογίας αλλά κα συλλογικότητας.
05: Το όριο ανάμεσα σε νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο μετατρέπεται σε “πολιτιστικό συναπάντημα” προσθέτοντας στο πρόγραμμα των δύο σχολείων νέες δραστηριότητες και χώρους. Λόγω του ότι οι σχολικές εγκαταστάσεις έχουν περιορισμένη χρονική λειτουργία σε μια πόλη, με τη λήξη των σχολικών μαθημάτων η παρέμβαση χρησιμοποιείται για τις ανάγκες της πόλης ως μικρό πολιτιστικό κέντρο με δημόσια περάσματα.
06: Εγκαταλελειμμένα βιομηχανικά κτήρια μεγάλης κλίμακας αποδεικνύουν κοινωνικο-οικονομικές αλλαγές στο κέντρο της πόλης. Η συγκεκριμένη παρέμβαση επιδιώκει μια σταδιακή αναπροσαρμογή του χώρου ξεκινώντας από το εξωτερικό και την πρόσοψη του κτηρίου προσπαθώντας να δώσει κίνητρο στον ιδιοκτήτη να επαναλειτουργήσει την υποδομή του.
07: Το όριο ανάμεσα στο δημοτικό σχολείο και στη δημοτική αγορά μετατρέπεται από τοίχο σε στοά και δημόσιο πέρασμα. Ενισχύονται οι κτηριακές εγκαταστάσεις των υφιστάμενων χώρων επεκτείνοντας χρονικά τόσο τις υπηρεσίες τους όσο και την επικράτειά τους. Συγκεκριμένα, τις ώρες λειτουργίας του σχολείου ο ενδιάμεσος χώρος μετατρέπεται σε χώρο ανταλλαγής προιόντων από την αγορά και το εστιατόριο στους μαθητές, ενώ μετά τις ώρες του σχολείου ο ενδιάμεσος χώρος ανοίγει ως δημόσιο πέρασμα και οι χρήσεις εξυπηρετούν νέες ομάδες χρηστών.
08: Η περιοχή των τειχών καθορίζει ένα σημαντικό θύλακα για την πόλη της Λευκωσίας που συμπεριλαμβάνει μικρότερους θύλακες και συνεπώς αποτελεί ένα σύμπλεγμα ενδιάμεσων χώρων. Η παρέμβαση επιδιώκει το συνδυασμό των προηγούμενων παρεμβάσεων για την παραγωγή ενός συστήματος που λαμβάνει υπόψη την τοπογραφία του χώρου. Η παρέμβαση τείνει να αξιοποιήσει τις υφιστάμενες χρήσεις του χώρου ενισχύοντάς χωρικά τη λειτουργία τους.
10: Η διπλωματική μελέτη έχει υλοποιήσει τη μεταφορική έννοια του “παιχνιδιού” σε επιτραπέζιο παιχνίδι ως μέρος του “Urban-A-Where” Workshop: http://www.urban-a-where.com/en/start