RESIDENCE IN ANAVARGOS
AK Architectural Workshop | Yiannis Agisilaou, Giorgos Kalavas
2015 | Realized| 303 sq.m.
Anavargos, Paphos
ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΟ ΑΝΑΒΑΡΓΟΣ ΤΗΣ ΠΑΦΟΥ
ΑΚ Αρχιτεκτονικό Εργαστήρι | Γιάννης Αγησιλάου, Γιώργος Καλαβάς
2015 | Υλοποιημένο | 303 τ.μ.
Αναβαργός, Πάφος
Το συγκεκριμένο έργο εντάσσεται στις συνθετικές αναζητήσεις του γραφείου, όπου το κτιριακό κέλυφος αντιμετωπίζεται ως μια συνεχής και ενιαία επιφάνεια, ένα όριο -άλλοτε κλειστό και συμπαγές και άλλοτε ανοιχτό και διαπερατό- το οποίο αγκαλιάζει και περικλείει όχι μόνο τους κλειστούς, εσωτερικούς χώρους, αλλά και τους υμιϋπαίθριους και υπαίθριους χώρους. Η λογική αυτή, αν και φαινομενικά σύγχρονη (όσον αφορά την “επώνυμη” ή “έντεχνη” αρχιτεκτονική), είναι ταυτόχρονα και πολύ παλιά, μια και βρίσκεται στον πυρήνα της οργάνωσης του χώρου της παραδοσιακής ή ανώνυμης αρχιτεκτονικής, όπου η έννοια της κατοικίας δεν αφορούσε μόνο τον κλειστό εσωτερικό χώρο -ή έστω και τον ημιυπαίθριο- αλλά ολόκληρο το τεμάχιο, έτσι που η αυλή να αποτελεί οργανικό στοιχείο του σπιτιού, ένα μεγάλο υπαίθριο δωμάτιο (ή αίθριο). Αυτό γινόταν εφικτό, καθώς ένας ψηλός μαντρότοιχος, σε οργανική συνέχεια με τους κτιριακούς όγκους που βρίσκονταν στην περίμετρο του τεμαχίου, περιέβαλλε και όριζε αυτό που θεωρείτο τότε “σπίτι”.
Το συγκεκριμένο οικόπεδο είναι γωνιακό, με σημαντικές υψομετρικές διαφορές από τη χαμηλότερη στην ψηλότερη στάθμη της τάξης των 4μ. (3,90μ από το ψηλότερο στο χαμηλότερο σημείο του οδοστρώματος των δύο κάθετων δρόμων). Αξιοποιώντας τις υψομετρικές διαφορές, η κατοικία οργανώνεται σε τρεις επιμέρους στάθμες: δύο “ισόγειες” και μία σε όροφο. Στην κατώτερη στάθμη χωροθετούνται οι δύο υπόστεγοι χώροι στάθμευσης, βοηθητικός χώρος, εργαστήρι κεραμικής για την ιδιοκτήτρια, στην ενδιάμεση (ισόγεια επίσης) στάθμη χωροθετούνται οι χώροι διημέρευσης (καθιστικό – τραπεζαρία – κουζίνα) με τους απαραίτητους βοηθητικούς χώρους και στον όροφο τα δύο υπνοδωμάτια και το γραφείο. Το γραφείο θεωρήθηκε ως ζωτικής σημασίας χώρος για το ζευγάρι και την οικογένεια, κι έτσι καταλαμβάνει ένα σημαντικό ποσοστό του ωφέλιμου εσωτερικού χώρου και βρίσκεται στο καλύτερο ίσως σημείο του κτιρίου, με εξαιρετική θέα προς τον ανοιχτό ορίζοντα και τη θάλασσα.
Οι εσωτερικοί κλειστοί χώροι της κατοικίας χωροθετούνται στα ΒΔ και ΒΑ σύνορα, όπου και το ψηλότερο σημείο του τεμαχίου, εξασφαλίζοντας έτσι τον βέλτιστο προσανατολισμό των βασικών χώρων με στροφή προς τη μεσημβρία, την καλύτερη δυνατή θέα, αλλά και ένα σημαντικό ποσοστό χώρου για την αυλή. Το ξύλινο κατάστρωμα της ταράτσας του χώρου στάθμευσης αποτελεί συνέχεια και επέκταση της αυλής, ένα υπαίθριο προωθημένο μπαλκόνι προς τον ορίζοντα και τη θάλασσα.
Βασικές αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής, όπως ο προσανατολισμός, η διάταξη και το μέγεθος των ανοιγμάτων, η σκίαση κατά τους θερινούς μήνες, η δημιουργία μικροκλίματος μέσα από την κατάλληλη φύτευση που θα πρέπει να ακολουθήσει, η καλή θερμομόνωση του εξωτερικού κελύφους, είναι στοιχεία που έχουν επίσης συμβάλει στον όλο σχεδιασμό της κατοικίας.
Η όλη αισθητική προκύπτει κυρίως μέσα από την ογκοπλασία, την αξιοποίηση του φωτισμού μέσα από το παιχνίδι του φωτός με τη σκιά, την πλαστικότητα των επιφανειών, αλλά και τον διάλογο που προκύπτει μέσα από τα γραμμικά στοιχεία των μεταλλικών κατασκευών με τις συμπαγείς επιφάνειες των τοίχων.
Το λευκό ήταν απαίτηση του ιδιοκτήτη, άποψη η οποία κάποια στιγμή ενσωματώθηκε στη συνθετική λογική, με μόνη ίσως εξαίρεση ή παραχώρηση το γκρίζο χρώμα στην επιδερμίδα του εξωτερικού κελύφους και τα μεταλλικά γραμμικά στοιχεία.