RECAPTURING FORGOTTEN SPACES – ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΗ ΞΕΧΑΣΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ
ΙΩΑΚΕΙΜ ΛΙΑΣΙΔΗΣ, ΧΡΥΣΤΑΛΛΑ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΟΝΗΣΙΦΟΡΟΥ
2014 | Τμήμα Αρχιτεκτονικής Πανεπιστημίου Νεάπολις Πάφου
Φοιτητική Εργασία | 3ο Έτος | Επιβλέπων : Γιώργος Αρτόπουλος
Αναλύουμε την περιοχή των Επτά Αϊ-Γιώργηδων η οποία βρίσκεται στα όρια των περιοχών της Γεροσκήπου και Νεάπολις, στην Πάφο. Είναι το φυσικό γεωμορφολογικό σύνορο των δυο περιοχών. Κατά μήκος του ορίου αυτού εκτίνεται ένα φυσικό γραμμικό μονοπάτι το οποίο πρόσφατα οι δημοτικές αρχές αποφάσισαν να αξιοποιήσουν με τρόπο ώστε να προσφέρει στους δημότες ένα όμορφο και ασφαλή περίπατο. Το μονοπάτι χαρακτηρίζεται για τις λαξευμένες σπηλιές οι οποίες θυμίζουν την ασκητική ζωή που υπήρξε κατά τους περασμένους αιώνες στην ευρύτερη περιοχή της Πάφου.
Το σύνολο του μονοπατιού εκτίνεται σε απόσταση πέραν του ενός χιλιομέτρου στο οποίο ο επισκέπτης αλλάζει συνεχώς οπτικές της φύσης και θέες προς την θάλασσα λόγω των πολλαπλών υψομετρικών διαφορών που παρουσιάζονται καθ’ όλο το μήκος. Η περιοχή χαρακτηρίζεται επίσης από τη συνεχή εναλλαγή κλειστού και ανοιχτού χώρου ένεκα των βράχων οι οποίοι είναι διάσπαρτοι σε διαφορετικά μεγέθη στο χώρο. Το όλο σύνολο, συμπεριλαμβανόμενης και της πολλαπλής σε ποιότητα και χρώματα φύτευσης, δημιουργεί ένα ιδιαίτερα ελκυστικό χώρο για ανάπτυξη και αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρουν τα νέα υλικά δόμησης που χρησιμοποιούνται για την ανέγερση ελαφριών κατασκευών.
Στα πλαίσια της ανάλυσης της περιοχής εντοπίσαμε τρία βασικά σημεία στα οποία θα μπορούσαμε να επέμβουμε, με πρώτο τις σπηλιές, έπειτα το λαξευμένο θέατρο και τέλος τους βράχους που βρίσκονται στο τέλος της διαδρομής. Μετά από διάφορες σκέψεις και ανησυχίες αποφασίσαμε η πρόταση μας να αποτελέσει βασικό δομικό στοιχείο χρήσης για την κοινότητα. Έτσι προτείνουμε την δημιουργία σκέπαστρου στο θεατράκι ώστε να μπορούν οι δυο δήμοι να το αξιοποιήσουν για την διεξαγωγή διαφόρων εκδηλώσεων και οι πολίτες να το χρησιμοποιούν απρόσκοπτα ως στάση στη περιπατητική τους πορεία.
Η ιδέα μας ήταν η κατασκευή ενός σκέπαστρου του οποίου η μορφή να εναρμονίζεται με το φυσικό τοπίο, ως εκ τούτου βασικό αρχιτεκτονικό στοιχειό ήταν η χρήση ελαφριών υλικών για τη απόδοση της μορφολογικής απεικόνισης της πολυεπίπεδης όψης της διαδρομής. Παράλληλα σκοπός μας ήταν και η απόδοση του στοιχείου του βράχου στην μορφή.