ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΣΤΟ ΚΑΒΟ ΓΚΡΕΚΟ – Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΕ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ, ΜΑΡΙΟΣ ΦΩΚΑΣ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΑΤΖΗΧΡΙΣΤΟΣ
2006 | Πρόταση | 900 τ.μ.
Εθνικό Πάρκο Κάβο Γκρέκο, Αμμόχωστος
Ο ορίζοντας στο σημείο συνάντησης της θάλασσας με τον ουρανό, το ελαφρά κεκλιμένο έδαφος προς τη θέα, η χαμηλή θαμνώδης βλάστηση, η πορεία του ήλιου και η κατεύθυνση του ανέμου παντρεύτηκαν με τις απαιτήσεις του προγράμματος για να δημιουργήσουν την προτεινόμενη σύνθεση. Με μια οικολογική αντίληψη που αναγνωρίζει πως τίποτε δεν μπορεί να λειτουργεί αυτόνομα ή ανεξάρτητα, και που βλέπει το περιβάλλον όχι απλώς σαν κάτι που μας περιβάλλει αλλά μέρος του καθενός μας, η προσέγγιση που υιοθετήθηκε και καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την αρχιτεκτονική πρόταση ανατρέπει την συνηθισμένη σχέση μεταξύ του μέσα και του έξω με τη δημιουργία ενός ενδιάμεσου χώρου που διασχίζει όλο το σύμπλεγμα και που σχετίζεται με τους χώρους στις δύο πλευρές με ποικίλους και μεταβαλλόμενους τρόπους.
Η βασική εμπειρία του χώρου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μια πορεία από την Δύση προς την Ανατολή, μια πορεία που «χρωματίζεται» ή συντροφεύεται από την πορεία ενός άλλου ταξιδιώτη, του Ήλιου. Οι σκιές που δημιουργούνται λόγω των διαφόρων στρωμάτων της οροφής, η οποία φαντάζει να αιωρείται, κινούνται και αυτές πάνω στις πιο στατικές φόρμες των κτιρίων οι οποίες αποκτούν έτσι ένα δυναμικό χαρακτήρα καθιστώντας κάθε επίσκεψη στο χώρο μοναδική.
Στη προσπάθεια να επηρεασθεί το έδαφος και το οικοσύστημα της περιοχής όσο γίνεται λιγότερο, ολόκληρο το κτίριο ανυψώνεται. Λόγω της κλίσης του εδάφους η υψομετρική διαφορά των 75 εκ. στη δυτική πλευρά όπου βρίσκεται η είσοδος γίνεται 3,0 μ. στη ανατολική πλευρά. Η στήριξη του κτιρίου πάνω σε λεπτές μεταλλικές κολώνες και το μακρύ σχήμα με την ράμπα σαν ουρά δίνουν στη σύνθεση μια σχεδόν ζωομορφική εικόνα.
Η πρόσβαση γίνεται από μια ράμπα 3,75 μ. πλάτος, η οποία μετατρέπεται σε οριζόντιο «διάδρομο», ο οποίος διασχίζει ολόκληρο το μήκος της σύνθεσης, αποκτά στη συνέχεια μεγαλύτερο πλάτος ενώ στο τελευταίο τμήμα της διασπάται σε μια ράμπα στα αριστερά και μια οριζόντια πλατφόρμα στα δεξιά. Η ταυτότητα του «διαδρόμου» αυτού είναι διφορούμενη αφού θα μπορούσε να θεωρηθεί εσωτερικός αλλά και εξωτερικός.
Οι βόρειοι χώροι είναι πιο ευρύχωροι και με ψηλότερη οροφή από τους νότιους χώρους αφού φιλοξενούν τις κύριες χρήσεις του κέντρου (αίθουσα προβολών, αίθουσα εκθεμάτων και αίθουσα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης). Τοποθετημένοι στη βόρεια πλευρά ευκολύνουν τη συσκότιση ενώ οι νότιοι όγκοι προσφέρουν προστασία από την οχληρία του απέναντι δρόμου και των χώρων στάθμευσης.
Στο ίδιο επίπεδο με τους βόρειους χώρους, αλλά μικρότεροι σε πλάτος και σε ύψος, οι χώροι στη νότια πλευρά του «διαδρόμου», εκτός από το χώρο υποδοχής και του αναψυκτηρίου, φιλοξενούν κυρίως δευτερεύουσες λειτουργίες όπως γραφεία, αποχωρητήρια, αποθήκες η κουζίνες.
Και οι δύο πορείες του «διαδρόμου» καταλήγουν σε ένα κλιμακωτό χώρο ξεκούρασης δίπλα στο αναψυκτήριο. Οι επισκέπτες μπορούν να καθίσουν στα ξύλινα σκαλοπάτια ύψους 30 εκ. και μαζί με την πανοραμική θέα του Κάβο Γκρέκο που τους προσφέρει το ύψος να απολαύσουν ένα σάντουιτς η ένα ποτό από το αναψυκτήριο που βρίσκεται δίπλα, ή να κατέβουν στην ανατολική πλευρά και να κατευθυνθούν προς τους χώρους στάθμευσης.