Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image
Scroll to top

Top

The ruin as a means of redesigning meeting and collaboration spaces

The ruin as a means of redesigning meeting and collaboration spaces

 

Chrystalla Pettemeridou

2017 | Frederick University

Diploma Project | Supervisors: Grigoris Kalnis, Eleonora Antoniadou, Charis Christodoulou

 

Το κτιριακό απόθεμα ως μέσο αναδημιουργίας χώρων συνάντησης και συνεργασίας

Χρυστάλλα Πεττεμερίδου

2017 | Πανεπιστήμιο Frederick

Διπλωματική Εργασία | Διδάσκοντες: Γρηγόρης Καλνής , Ελεονώρα Αντωνιάδου, Χάρης Χριστοδούλου

 

Η ιδέα και η εύρεση περιοχής, @ Χρυστάλλα Πεττεμερίδου

ακολουθεί κείμενο στην ελληνική

 

The project concerns the composition of an autonomous community, as well as the motivation of reorganizing the current-(pre)existing complex of the wine industry, “S.O.D.A.P” (cooperative organisation of vine products supply), with the workplace being the main element. Two cases concerning the autonomous community in the work field [atolye + exrotaprint], were spatially studied, while also the design element was studied through adaptive reuse. This proposal aims to create new, yet dynamic spatial statuses, which reinforce the collective approach.

The area was selected according to the elements referred above, which are related to the idea of the autonomous community located in Limassol, between the new and the old harbour. In order for the complex to be conceivable and redesigned, the current situation had to be recorded.

 

Υφιστάμενη κατάσταση και αναγνώριση χώρων, @ Χρυστάλλα Πεττεμερίδου

The order of the patios that seem to determine the relation between the buildings is an crucial element. Since we refer to an enormous building stock, it was considered best to modify the patios and not so much the building shells. The buildings themselves consist part of the patios, therefore were treated as boundaries.

 

Κεντρική ιδέα, @ Χρυστάλλα Πεττεμερίδου

A systematic study took place and the patios (void) as well as the “enclosed spaces” (fill) were recorded, in order to redesign the complex:

  1. Record and study of the complex patios, while the typologies of the existing buildings were researched, in order to name their characteristics.
  2. Allocation of public uses of the city, which could be reclaimed for planning. These uses operate mostly in arcades, courtyards, squares and open spaces.
  3. Collection of uses that arise through the examples of the autonomous community, which will be hosted indoors.
  4. Combination of building stock and patios in particular spaces that are capable to adapt to these types of qualities and functions.

These spaces are defined as “mid spaces” and arise by the typologies of open and enclosed space transfer, so that they may be used as spaces of cooperation and interaction.

 

Κτιριολογικό πρόγραμμα και ζωνοποίηση, @ Χρυστάλλα Πεττεμερίδου

Along with the design, the complex was reorganised with the designation of zones dividing it. This aims to enhance the uses, the privacy and the space relations.

 

Διαγραμματική μακέτα, @ Χρυστάλλα Πεττεμερίδου

Ανασχεδιασμός – masterplan, @ Χρυστάλλα Πεττεμερίδου

At this point, the designing process becomes more specific, by pointing out two parts of the complex.

 

Χώρος εργασίας, @ Χρυστάλλα Πεττεμερίδου

Μακέτα χώρου εργασίας, @ Χρυστάλλα Πεττεμερίδου

Workplace:

  • The programming section, where one of the main facilities of the community is being developed, the laboratories.
  • Spatially, middle spaces are determined, which maintain a continuing colloquy, between open and enclosed space.
  • The cooperation concerning the redesign of the private and public facilities.
  • The organised setting which is directly connected to the sea.

 

Χωρικές ποιότητες, @ Χρυστάλλα Πεττεμερίδου

Library:

  • Programmatically referred to the shared use and the user’s isolation.
  • Spatially the space in-between, determines a main route [arcade-passage].
  • The organised meeting is directly connected to the seashore.

 

Βιβλιοθήκη, @ Χρυστάλλα Πεττεμερίδου

 

ελληνικό κείμενο

Η ιδέα αφορά την δημιουργία μιας αυτόνομης κοινότητας και τη αναδιοργάνωση του υφιστάμενου συμπλέγματος παλαιάς βιομηχανίας κρασίου Σ.Ο.Δ.Α.Π  με βασικό στοιχείο τον χώρο εργασίας.  Μελετήθηκαν και μεταφράστηκαν χωρικά δυο παραδείγματα που αφορούν την αυτόνομη κοινότητα στον τομέα της εργασίας [atolye + exrotaprint], ενώ παράλληλα ερευνήθηκε το σχεδιαστικό στοιχείο μέσω της προσαρμοστικής επανάχρησης [adaptive reuse]. Στόχος της πρότασης είναι η αναδημιουργία νέων αλλά δυναμικών χωρικών καταστάσεων που ενισχύουν την συλλογική προσέγγιση.

Η επιλογή της περιοχής έγινε βάση των προαναφερόμενων στοιχείων, που έχουν να κάνουν με την ιδέα της αυτόνομης κοινότητας που θα βρίσκεται στην Λεμεσό ανάμεσα στο νέο και παλαιό λιμάνι. Για την κατανόηση και ανασχεδίαση του συμπλέγματος έγινε αποτύπωση της υπάρχουσας κατάστασης.

Σημαντικό στοιχείο της περιοχής αποτελεί η διάταξη των αιθρίων που φαίνεται να καθορίζουν τις σχέσεις μεταξύ των κτιρίων. Εφόσον αναφερόμαστε σε ενα τεράστιο κτιριακό απόθεμα, θεωρήθηκε καλύτερο να γίνει επεξεργασία των αιθριών και οχί τοσο των κτιρίων, εφόσον  τα ίδια τα κτίρια αποτελούν μέρος των αιθρίων, έτσι αντιμετωπίστικαν ως όρια.

Για τον ανασχεδιασμό του συμπλέγματος έγινε μια συστηματική μελέτη και καταγραφή αιθρίων και “κλειστών χώρων” :

  1. Καταγραφή και μελέτη των αιθρίων του συμπλέγματος, ενω παράλληλα ερευνήθηκαν οι τυπολογίες των υφιστάμενων κτιρίων με σκοπό την αναγνώριση των χαρακτηριστικών τους.
  1. Εντοπισμός δημόσιων χρήσεων της πόλης που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στον προγραμματισμό. Οι χρήσεις αυτές λειτουργούν κυρίως σε στοές, αυλές, πλατείες και ακάλυπτους χώρους.
  1. Συλλογή χρήσεων που προκύπτουν μέσω των παραδειγμάτων της αυτόνομης κοινότητας, οι οποίες θα φιλοξενηθούν στους εσωτερικούς χώρους.
  1. Συνδιασμός κτιριακών αποθεμάτων και αιθρίων σε συγκεκριμένους χώρους που έχουν την δυνατότητα να προσαρμόσουν τέτοιου είδους ποιότητες και λειτουργίες.

Αυτοί οι χώροι ορίζονται ως «ενδιάμεσοι χώροι» και προκύπτουν με την μεταφορά τυπολογιών ανοικτού και κλειστού χώρου, με σκοπό να χρησιμοποιούνται ως χώροι συνεργασίας και αλληλεπίδρασης.

Παράλληλα με τον σχεδιασμό, ανδιοργανώθηκε το σύμπλεγμα καθορίζοντας κάποιες ζώνες. Στόχος είναι η ενίσχυση χρήσεων, ιδιωτικότητας και σχέσεις χώρων.

 

Σε αυτό το σημείο η διαδικασία σχεδιασμού γίνεται πιο συγκεκριμένη επιλέγοντας δυο σημεία από το σύμπλεγμα.

 

Χώρος εργαστηρίων:

  • Το προγραμματικό κομμάτι όπου αναπτύσσεται μια από τις κύριες δραστηριότητες της κοινότητας, που είναι τα εργαστήρια.
  • Χωρικά, καθορίζονται ενδιάμεσοι χώροι που έχουν ένα συνεχόμενο διάλογο μεταξύ ανοικτού και κλειστού χώρου
  • Η συνεργασία που αφορά τον ανασχεδιασμό ιδιωτικών και κοινόχρηστων δραστηριοτήτων.
  • Η οργανωμένη συνάντηση που είναι άμεσα συνδεδεμένη με την θάλασσα.

 

Βιβλιοθήκη:

  • Προγραμματικά αναφέρεται στην κοινόχρηστη λειτουργία και απομόνωση του χρήστη.
  • Χωρικά ο ενδιάμεσος χώρος καθορίζει μια βασική πορεία [στοά – πέρασμα].
  • Η οργανωμένη συνάντηση είναι άμεσα συνδεδεμένη με την θάλασσα.

 

 

Click to access the login or register cheese