Νίκη Σταύρου

2016 | Πανεπιστήμιο Κύπρου

Αρχιτεκτονική Σύνθεση VIII | Επιβλέπων: Θεοχάρης Δαυίδ

Niki Stavrou

2016 | University of Cyprus

Architectural Design VIII | Supervisor: Theoharis David

Collage γενικής ιδέας, © Νίκη Σταύρου

One of the persons I love the most is my grandfather. My grandfather is a very calm person who is full of love of his family, is the one who taught me the values of life through discussions and through readings of his books. He is a person who doesn’t need big thinks to make him happy, he enjoys the simplest things in life like a sunny afternoon, the family moments and taking care of his flowers.

While describing my grandfather, I can say that is a person who has a strong connection with religion. He believes in the power of God and he feels calm when he prays. He dedicates many hours of his day praying in the small room he arranged to a spiritual space into his house. That room is full of icons and books and for me that space describes fully my grandfather. Also, a unique atmosphere is created by the sunlight which increases the spirituality in the space.

Κάτοψη , © Νίκη Σταύρου

That space is where my grandfather can be isolated from the problems of life, in that room he feels alive, he feels the freedom and his soul gets calm because he can do what he really loves. Moreover, that room was the reason I wanted to design the dwelling for my grandfather and more specifically spaces where my grandfather will have the freedom of isolation through spaces of different experiences that will be created through the views, the quality of light or even from the quality of space.

Τομή του χώρου απομόνωσης , © Νίκη Σταύρου

So, the dwelling will include spaces where my grandfather will have the opportunity to spend his time with his family, spaces where he will enjoy the beauty of the nature and mainly spaces of isolation. Even though the dwelling has the characteristic of isolation. People will feel freedom and calm because they would live in atmospheric spaces which will engaged to a natural environment with the sea view, in Episkopi area.

Τομή Α , © Νίκη Σταύρου

Αγάπη είναι ένα συναίσθημα που σε κάνει να νιώθεις ζωντανός. Να νιώθεις ότι παίρνεις αγάπη είναι ευλογία και πηγή απο όπου αντλείς δύναμη για τα προβλήματα της ζωής αποτελώντας έτσι ένα κύριο συστατικό για μια υγιείς ζωή.Ενα από τα αγαπημένα μου πρόσωπα για το οποίο και αποφάσισα να σχεδιάσω την κατοικία είναι ο αγαπημένος μου παππούς.

Τομή Β , © Νίκη Σταύρου

Ο παππούς μου είναι ένας άνθρωπος που η μορφή του και μόνο μου βγάζουν γαλήνη, ηρεμία, αγάπη και καλοσύνη. Είναι ο άνθρωπος που μου δίδαξε τις αρχές της ζωής, ο άνθρωπος που απο όταν ήμουνα πολύ μικρή με δίδασκε με τον δικό του μοναδικό τρόπο μέσα απο ιστορίες που ο ίδιος έπλαθε πολλές φορές αλλα και μέσα απο ιστορίες που μου διάβαζε απο τα αγαπημένα του βιβλία. Είναι ένας άνθρωπος ήσυχος που του αρέσει να απολαμβάνει τα απλά πράγματα της ζωής όπως τις οικογενιακές στιγμές αλλά και ένα απόγευμα στην αυλή του, με τα αγαπημένα του φυτά που ο ίδιος φυτεύει και φροντίζει με αγάπη.

Τρισδιάστατες όψεις , © Νίκη Σταύρου

Περιγράφοντας τον παππου μου δεν μπορώ να παραλείψω ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της προσωπικότητας του. Ο παππούς μου έχει ένα ιδιαίτερο δέσιμο με την θρησκεία, είναι άνθρωπος που ηρεμεί η ψυχή του όταν πρόσευχεται. Πιστεύει πολύ στον Θεό και αφοσιώνει αρκετές ώρες της ημέρας του με το να κάνει προσευχή στο μικρό δωματιάκι που ο ίδιος έχει προσαρμόσει σε ένα μικρό χώρο προσευχής. Είναι ένα δώματιο γεμάτο με εικόνες, βιβλία και όταν προσεύχεται του αρέσει στο δωμάτιο να υπάρχει έλαχιστος φωτισμός. Το δωμάτιο αυτό είναι το δωμάτιο που για μένα χαρακτηρίζει τον παππού μου. Όλοι οι χώροι του σπιτιού μοιράζονται και απο τον παππου μου αλλά και απο την γιαγιά μου, εκτός φυσικά απο το δωμάτιο αυτό που προσεύχεται. Το δωμάτιο αυτό έχει την μορφή του ακόμη και όταν αυτός δεν βρίσκεται μέσα. Είναι ο χώρος απομόνωσης του παππού μου, είναι ο χώρος όπου μένει μόνος του αλλα παρολα αυτά είναι ο χώρος όπου νιώθει ελεύθερος και γαληνεύει η ψυχή του, αφού αυτός ο χώρος είναι ο χώρος που του δίνει το δικαίωμα να κάνει αυτό που πραγματικά δίνει δύναμη στην ψυχή του.

Η ελευθερία της απομόνωσης , © Νίκη Σταύρου

Αυτό το δωμάτιο για εμένα ήτανε ο λόγος να θέλω να σχεδιάσω μια κατοικία για τους παππούδες μου αλλά πιο συγκεκριμένα ο χώρους όπου ο παππούς μου θα έχει την ελευθερία της απομόνωσης αποκτώντας διαφορετικές εμπειρίες στους χώρους αυτούς, άλλοτε από την θέα του χώρου, άλλοτε απο την ποιότητα του φωτός και άλλοτε απο τον ίδιο τον χώρο ως χωρικότητα.

Το δωμάτιο της απομόνωσης , © Νίκη Σταύρου

Επομένως η κατοικία αυτή θα περιλαμβάνει χώρους όπου ο παππούς μου θα περνάει χρόνο με την γιαγιά μου, τα παιδιά του και τα εγγόνια του, χώρους όπου θα απολαμβάνει την φύση που τόσο αγαπά με τα φυτά που ο ίδιος θα φυτεύει, αλλα κυρίως και χώρους όπου θα μπορεί να απομονώνεται για να προσεύχεται, να διαβάζει τα βιβλία του αλλά και να ηρεμεί. Επομένως η κατοικία θα αποτελεί ένα χώρο απομόνωσης για το κάθε μέλος της οικογένειας και συγκεκριμένους χώρους για τον παππού. Παρόλο που η κατοικία θα έχει ένα απομονωτικό χαρακτήρα οι άνθρωποι θα νιώθουν ελεύθεροι και ήρεμοι αφού θα βρίσκονται σε χώρους ατμοσφαιρικούς που θα εντάσσονται σε ένα φυσικό περιβάλλον με θεά την θάλασσα, αφού η κατοικία θα σχεδιαστεί σε ένα παραλιακό χώρο στην Επισκοπή.

Η κατοικία σε συμφωνία με το περιβάλλον, © Νίκη Σταύρου

Μακέτα , © Νίκη Σταύρου